خیلی آهسته
برگشتی
در من
و
من سرگردان
خیلی تند
جستجویت نمودم
دیر نیامدی
که
باید
تندیسی
به مقدار
قامتت
به عمق
میساختم
اکنون
آماده ام
در من حلول کن
چشمانم
گشوده است.
سرت را به روی شانه هایم
تکیه گاه میکنی
و
من
استوار میمانم
زایش مادر
زایش عشق
بوی کودکیت
شانه ام را نوازش میکند
و
تو
آرام
همان مولود منی
من در تو نهفته ام
و
تو
نهفته ترین در وجودم
به آغوش کشیدنی ترین
حس دنیا
دستان کوچکت را
سایه ی
روحم کن
و
بوسه ای
بر گونه ام
که
تو
نسل
منی
نسل مــــاذر